Nie wiem co jest z Carlosem, ale mogę sobie pozwolić na rozpoczęcie walki.

Kto Ładniej na 450 słów!

Długo wyczekiwany dzień przez wszystkie stwory w końcu nadszedł. Jeff Hardy ma szansę uhonorować najważniejsze osoby przy pomocy pasa US Championship. Dzięki temu tytułowi w materialny sposób ukaże wszystkim niedowiarkom swoją, jak i wszystkich kreatur wartość. Konsekwentna postawa Jeffreya zaczęła procentować. Jego dusza została zbawiona. Dlaczego? Otóż po pierwsze skutecznie zerwał z destrukcyjnym nałogiem, który o mało co nie przekreślił jego kariery, a być może w przyszłości jego życia. Po drugie zawsze dawał z siebie sto procent. Nigdy nie chodził na skróty. Ciężko pracował na ten sukces, na swoje marzenie, które podczas dzisiejszego wieczoru może urzeczywistnić. Wychodzący do ringu Mistyczny Stwór był bardzo skoncentrowany. Pomimo tysiąca myśli, które penetrowały jego głowę starał się ich wyzbyć. Dopiero rozlegający sygnał metalicznego gongu rozwiał je, niczym za pomocą czarodziejskiej różdżki. Cel jest tylko jeden, a jest nim pokonanie Randyego Ortona. The Viper to bardzo trudny i nieprzewidywalny przeciwnik. Hardy zdaje sobie sprawę, że musi wyjść na wyżyny swoich możliwości. Musi wręcz ewoluować, by pokonać przeciwnika. To nie będzie łatwe, ale kto nie ryzykuje ten nic nie zyskuje. Do dzieła! W końcu żyje się tylko raz. Zawodnicy zrobili kilka kroków w stronę środka ringu, po czym zaczęli zataczać charakterystyczne okręgi. Przez cały czas bacznie się obserwują. Wygląda to tak, jakby chcieli się szybko przeanalizować. Wyznaczyć sobie mocne i słabe strony wroga, które będą klucze dla określenia planu działania. Po chwili doszło pomiędzy nimi do klasycznego klinczu, który jak zwykle jest nieodłącznym elementem początkowych faz zmagań. Żaden nie ma zamiaru dać za wygraną. Jeff skutecznie zepchnął Ortona w okolice lin, o które się w konsekwencji oparł, lecz ten sprytnie skontrował zamiary w ten sam sposób. Zapaśnicy kilkakrotnie powtórzyli ten manewr, a fani WWE non stop dopingowali w tym Hardyego i Randyego, przez co harmider dwóch obozów nastawionych do siebie negatywnie, wręcz opozycyjnie był nie do opisania. To dodawała smaczku temu pojedynku. W końcu sytuacja się ustabilizowała jak Żmija na dłuższą chwile przytrzymała przeciwnika przy linach, ale oficjel walki momentalnie starał się ich rozdzielić. Zaczął odliczać i gdy tylko rozbrzmiała cyfra cztery, klincz został przerwany, a na twarzy The Legend Killera wyrysowała się gniew i złość. Jeff korzystając z szansy odepchnął wroga od siebie, który niewątpliwie tym faktem był zaskoczony. Również taki manewr bardzo go rozzłościł. Ponownie zainicjowali klincz, lecz tym razem Jeffrey szybko przeszedł do bocznego Headlocku. Randall złapał oponenta w pasie, dzięki czemu mógł Go skutecznie odepchnąć. Enigma odbiła się od lin i wykonała silny Shoulder Block, po którym Viper upadł na matę ringową. Wraz z myślą: "Kój żelazo puki gorące", Ekstremalny lotnik przytwierdził muskularne ciało nemezisa do chłodnej i sprężystej powierzchni za pomocą serii szybkich stompów, które lądowały na dolnych kończynach wroga.

ilość słów: 440

Dalej!

1..2... Kickout! Jeff odkopuje, a wzburzony Orton zaczyna dyskusje z arbitrem, co wykorzystuję Jeff powalając go roll upem i Randall odkopuje na dwa, po czym wstaję i mamy opis sytuacji na max 200 słów.

koles zrezygnowal, wiec jebaj pan bookingiem na min 600 słów.