Jeden głupi błąd i straciłem ciężko wypracowaną inicjatywę. Poczułem się zbyt pewny siebie, bez wątpienia.Słono musiałem za to zapłacić jednak jeszcze nic nie jest stracone, wciąż mogę wygrać.

Będąc w pewnej odległości od mojego rywala, uraczyłem go szaleńczym, jednak pełnym skupienia spojrzeniem. W jego oczach brak było skupienia, lub jakiegokolwiek uczucia, które oznajmiałoby jego poczytalność. Dolphbył teraz przepełniony rządzą zemsty i musiałem być gotowy na każdy jego ruch. Zagrożenie z jego strony  było ogromne. Ziggler stał wpatrzony we mnie niczym posąg, żadnych ruchów tylko to jego złowrogie spojrzenie. Stojąc w narożniku nie byłem w uprzywilejowanej pozycji, musiałem szybko coś zmienić. Nagle bez żadnego ostrzeżenia Dolph ruszył na mnie z okrzykiem na ustach. Nie spodziewałem się, nie wiedziałem co zrobić, jednak mój refleks pozwolił na ucieczke i tym samym pozwolenie aby Dolph zabił się swoją własną bronią. Edge wraca do gry!

Dolph odbił się od narożnika, zrobił kilka kroków w tył dając mi idealną sytuację na wykonanie jednej z moich akcji. Half Nelson Bulldog pozwolił mi na przejęcie inicjatywy w walce, wiedziałem że jestem w stanie to wygrać i nic nie stanie mi na przeszkodzie do osiągnięcia celu. Ziggler nie czekał długo, szybko pozbierał się z maty znów stając naprzeciw mnie. Z racji że byłem przygotowany ruszłem na rywala z zamiarem wykonania ataku, Dolph wystawił jednak nogę blokując mnie i tym samym wystawiając mnie pod jego Snap Suplex. Musiałem się pozbierać. Doturlałem się do lin i podniosłem przy ich pomocy, musiałem wymyślić coś aby zaskoczyć rywala, coś niespodziewanego. Obaj ruszyliśmy na siebie w tym samym momencie, byłem lepiej przygotowany, miałem swój plan a Running Crossbody pomagało mi go wypełnić. Byłem na fali, dominowałem i nie zamierzałem się poddać. Podniosłem rywala, kopnąłem go w brzuch i szybkim Side Russian Legsweepem znów sprokurowałem jego spotkanie z matą

[i]Dominacja, to jedyne słowo które pasowało do obecnej sytuacji w ringu, dominowałem, Dolph nie mógł znaleźć na mnie sposobu i chciałbym żeby tak pozostało. Dolph po kilku chwilach od mojego ataku pozbierał się z maty. Po raz kolejny doszło do sytuacji w której znajdowaliśmy się naprzeciw siebie. Ziggler miał plan i wykorzystał go wykonując na mnie swój Superkick. Trafiłem na matę, nie leżałem na niej długo lecz znów na swojej skórze poczułem przebłysk umiejętności rywala, musiałem mu się odwdzięczyć. Ruszyłem niczym szaleniec aby móc wykonać rywalowi Hurricanranę. Nie był to koniec, szybko podniosłem się z maty i pomogłem wstać rywalowi Enzuigiri posłało go tam skąd przed chwilą go wyciągnąłem a ja poczułem że czas na akcję z naroznika. Wspiąłem się po narożniku na trzecią linę i wyczekałem momentu w którym wykonałem Missile Dropkick. Ziggler był w moim świecie, nie miał drogi ucieczki, musiał poddać się teraz temu co dla niego przygotowałem. Po raz kolejny pomogłem wstać rywalowi, posłałem go na liny a wracającemu Dolphowi wykonałem Flapjack. Do zakończenia mojej serii użyłem Half Nelson Facebuster

Czułem że koniec jest blisko, chciałem jak najszybciej rozprawić się z moim rywalem, chciałem to skończyć. Zacząłem biec w stronę rywala, niestety przeliczyłem się i Flapjack od Zigglera namieszał mi w planie. Nic nie było jednak stracone, Ziggler ruszył w moją stronę, schyliłem się pod jego ręką która miała na celu wykonać Clothesline dzięki czemu znalazłem się za plecami rywala, nie zostało mi nic więcej jak tylko wykonać Edge-O-Matic. Koniec był blisko. Podniosłem jeszcze Zigglera i mocnym kopnięciem w brzuch podszykowałem go pod akcję, gdy był gotowy wykonałem Edgecution. To zwiastowało koniec, ustawiłem się w narożniku i szaleńczym wzrokiem obserwowałem rywala. Gdy Dolph podniósł się z maty otrzymał Spear. Po wykonanej akcji przypiąłem rywala