Właśnie wyrzuciłem krzesło, a gdy się odwróciłem zaskoczyło mnie dziwne, ale skuteczne DDT, które zwaliło mnie z nóg. Czyżbym wypadł z rytmu?... A może to jednorazowy upadek przy pracy?! Przy pomocy przeciwnika wstałem i już chwytam go za głowę, a on wynosi mnie do góry i wykonuje Atomic Drop, po którym o dziwo nie upadam, lecz wykonuję efektowne Step - Up Enzuiguri. To jednak nie koniec rozrywki, bo wykonuję Jumping Leg Drop, aby na środku ringu zapiąć na moim przeciwniku Muta Lock, dzięki czemu oczekuję szybkiego zakończenia walki.

Jako że nie było mnie przez 2 dni, w moim zastępstwie werdykt wydał Carlos. Został on jednak poddany apelacji, która została częściowo przyjęta.. dlatego też zasądzam nieco szybszy kontratak dla Undertakera, już przed Big Boot'em.

Tym czasem AJ trzyma submission na swoim rywalu. Powodzenie kontry oraz jej ewentualny rodzaj zadecydują o dalszym przebiegu walki.

http://www.youtube.com/watch?v=6vWuwuU6xlc korzystalem z tego filmiku

Znajdując się "na" Aj'u wymyśliłem bardzo prosty plan wyjscia z dzwigni. Mam wolne obie ręce, a Aj rękami trzyma mnie w okolicach podbródka czyli w ich zasięgu. Chwytam za jego ręce i luzuje uchyt. Zluzowanie pozwala mi na przyblizenie się do twarzy Aj'a i zadania mu ciosów z  łokci. W ten sposób wychodzę z dźwigni.

„Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich.”

Moje plany szybko zostały zniszczone...Ten pas mógł być mój. Wszystko muszę zacząć od nowa. Po raz kolejny chcę wykończyć tego staruszka Regala, który uważa się za jakiegoś lorda czy coś. Jeśli ma tu być ktoś ważny, to taką osobą jestem ja oraz moja Gail Kim. Teraz wszyscy znajdują się w ringu, bo przez dłuższą chwilkę dwójka, w której skład wchodzili Bray Wyatt oraz The Undertaker znajdowali się poza ringiem, co ułatwiało mi pracę. W przeszłości każdy mną targał, nikogo nie obchodziłem. Moje życie było niemalże bezsensowne, ale nastąpił nagły zwrot akcji. Trafiłem na szkołę wrestlingu, do której się zapisałem, aby zmienić sens życia. Wrestling stał się dla mnie wszystkim, a moje umiejętności zostały dostrzeżone i znalazłem się tutaj. A teraz mam przyjemność stać w walce wieczoru, w której dam z siebie wszystko. Otworzyłem swe oczy, aby dostrzec to, że William Regal zwany przeze mnie staruszkiem z Wielkiej Brytanii już stoi na przeszczepach. Krzyknąłem do niego, że zaraz przywita się ze swoją ukochaną śnieżnobiała, chłodną jak Bóg wie co matą. Zanim "Sir" Matthews raczył ruszyć cztery litery, ja już byłem przy linach, od których to się odbiłem. Podbiegłem do Darrena i objąłem jego szyję. Jesteś gotowy na lekki upadek?! Właśnie przerzuciłem go podręcznikowo wykonanym Headlock Takedown'em. Niczym młody mitologiczny Tezeusz cisnąłem antagonistą w matę. Staruszku lepiej, żebyś przyzwyczaił się do takiego uczucia, bo często będziesz go doznawał, no chyba że sobie odpuścisz całą tą walkę. To już nie jest twoje miejsce, bo ja tu rządzę i jestem Waszym Panem. THE PHENOMENAL ONE RULEZ BITCHES!

Moja historia dopiero się rozpoczęła, dostałem historyczną szansę ale czy ta opowieść znajdzie ona swój Happy End jak pozostałe historie? Czy jeden człowiek który określany był potworem zostanie legendą pokonując demony zła? Teraz to ja dzierżyłem w ręku młot którym właśnie kułem swoją historię a jej zakończenie zależy już tylko ode mnie. Inni się nie liczyli.

Upadek z prawie dwóch metrów nie należał do najprzyjemniejszych. Z dużą siła upadłem na matę, przebłysk siły Takera dał mi wiele do myślenia, ale to nadal nie wystarczyło aby zasilić mój umysł wiedzą. Taker z każdym ruchem opadał z sił, czułem to. Stał teraz plecami do mojej persony - była to idealna okazja na atak, a przynajmniej tak myślałem. Podnosząc się z maty wiedziałem że nic nie może się teraz stać, że mogę już wykańczać rywala. Niestety przeliczyłem się, sidła zastawione przez mojego rywala zadziałały, Taker w ostatniej chwili odwracając się złapał mnie w uścisk śmierci. Zaczął podnosić rękę do góry zaciskając uchwyt, a ja jedynie bezskutecznie wierzgałem nogami. Spodziewałem się najgorszego. Czyżby ten człowiek tak szybko pozbawił mnie wygranej? Zwycięstwo w tym starciu dałoby początek rewolucji, ale od tego momentu dzieliła mnie teraz przepaść i broniący jej The Undertaker. Nie miałem na niego sposobu, ulegałem jego sile, cięzko było znaleźć wyjście aczkolwiek w ostatniej chwili poczułem przebłysk w umyśle, miliony rozwiązań napłynęły do mej głowy - wybrałem jeden z nich, kopiąc rywala w brzuch powaliłem go na kolana co skutkowało uwolnieniem mnie z jego uścisku śmierci. Wciąż się liczyłem, a szybko zaaplikowany Clothesline zbliżył mnie ku victorii. Do sukcesu nie ma windy, trzeba iść po schodach. Schodach które budowałem coraz to groźniejszymi atakami, muszę sam ułożyć sobie drogę na szczyt i zrobię to.

SORY ALE MUSZE WZIASC PRZEDLUZENIE DO OK. 20.00 W SOBOTE. NAJMOCNIEJ PRZEPRASZAM, SPRAWY OSOBISTE.

Straszliwy mrok zaćmił arenę albowiem Umarlak wrócił z dalekiej podróży. Początek nie należał do udanych, Bray zaćmił umysł Demona i opanował jego ciało wyprowadzając to kolejne ataki. Jednak nastał jedyny w swym rodzaju moment, w którym to Undertaker ujrzawszy swą szansę, wyprowadził kontrę przybliżając do siebie tytuł mistrzowski. Choć jego ciało, obolałe i zmasakrowane potrzebowało otuchy, powstał gotów do boju. W kwadratowym pierścieniu znajdowali się dwaj z pośród trzech antagonistów, William Regal oraz AJ Styles. Fenomenalny jednak ujrzawszy szansę ataku na zamroczonym Wyatt’cie, ruszył by po chwili rozpocząć ofensywę. Zostało ich dwóch… Obaj doświadczeni, chcący zwycięstwa wojownicy krażyli wokół czekając na błąd przeciwnika. Lecz żaden się nie doczekał, Phemon ku zaskoczeniu rywala rozpoczął walkę. Seria ciosów spadła niczym grad na zaskoczonego Regala, Umarlak jednak dopiero rozpoczynał taniec śmierci. Zabójcze ciosy doprowadziły Williama do cornera w którym to rozegrać się ma kolejny atak. Undertaker cofnął się na odległość kilku kroków, by po chwili ruszyć na oponenta miażdżąc jego ciało poprzez Corner Clothesline. Anglik spłynął po narożniku niczym morska fala, Deadman spojrzawszy się jeszcze po za oktagon w którym to rozgrywała się inna batalia, ze stoickim spokojem opuścił ring. Miał jeden cel, szybko go realizując wyjął z pod oktagonu stół, który po chwili wylądował w ringu. Lecz to nie był koniec, publika na widok uniesienia stalowych schodów uniosła się z miejsc, czekając co stanie się z ów przedmiotem – i on wylądował pomiędzy linami. Teraz gdy wszystko było już gotowe, Umarlak złapawszy oburącz stalowe schody, wyczekiwał odpowiedniego momentu na atak. Po chwili ruszył na bezwładnego nieprzyjaciela, po chwili William runął na śnieżnobiała matę. Dewastujący atak (Steel Steps Shoot) spowodował rozcięcie skórne na twarzy oponenta Umarlaka. Ten jednak nie zwracając na to uwagi, przystąpił do kolejnego ataku, którym był wybieg na liny. Odbijając się od sprężystych sznurów, nabrał prędkości z którą wyskoczył ku górze by po chwili wylądować jedną z nóg na korpusie oponenta. Anglik łapiąc się za żebra krzyczał, cierpiał… Nic nie mogło mu pomóc, a Running Jumping Leg Drop długo będzie dawał się we znaki. Teraz nastał moment oddechu, w którym Undertaker spokojnie przygotowywał się. To jednak nie trwało zbyt długo, szybko powstał i zabrał się do rozkładania stołu, który już po chwili oparty został o narożnik. Phemon podniósł swego rywala by po chwili wysłać go na liny, ten powracając minął się z ręką Umarlaka i wyłapał jego rękę by wysłać na przeciwległe liny. Teraz to będący w biegu The Undertaker wyskoczył, by wyłapać głowy oponenta wykonując tym samym Jumping DDT. Pierwsza faza zakończona, złoto jest już na wyciągnięcie ręki…