USZANOWANKO

// Więc to Ty mnie zdradziłeś Mattisku :c //

Przyszła w końcu pora na kolejny pojedynek dla Szwajcarskiej Super Maszyny do wrestlingu. Jedyną różnicą pomiędzy pierwszym zakończonym zwycięstwem pojedynkiem, a tym jeszcze nie rozpoczętym miało być nazwisko zawodnika wpisanego do mojej karty zawodników pokonanych. Znałem dość dobrze mojego dzisiejszego oponenta - kilka razy mierzyliśmy się za czasów, gdy za śmieszne pieniądze brałem udział w walkach dla setki lub minimalnie większej ilości bułkożerców. Na szczęście był to tylko etap mojej kariery, o którym chciałem szybko zapomnieć, gdyż nie byłem stworzony do tak żałosnych rzeczy - byłem stworzony do bycia wielką gwiazdą i wiedziałem o tym od dzieciństwa. Dziś jednak nie była pora na rozpamiętywanie przeszłości. Nadchodził czas pisania własnej przyszłości, która miała malować się z dumnych CZERWONO-BIAŁO-CZERWONYCH barwach Szwajcarii! Zadanie na dziś wydawało się być dużo prostsze jednak w tym pojedynku tkwił jeden szkopuł - dzisiejszy rywal był lotnikiem. Musiałem wymyślić zatem jak go "uziemić" na dobre by nie był w stanie niczego zrobić.  Na razie jednak moje rozmyślania przerwał metaliczny i dobrze znany dźwięk - leniwy techniczny w końcu uderzył trzy razy w gong rozpoczynając dzisiejszą batalię. Od początku musiałem stanowczo ruszyć do ataku, co także uczyniłem ruszając z pełnym impetem w stronę nic nie przeczuwającego PAC'a. Fala szybkich ,ale i precyzyjnych punch'ów kierowanych na zmianę w prawy i lewy policzek mego oponenta, który mógł tylko żałośnie zasłaniać się swoimi rączkami przed kolejnymi razami. Nie trwało jednak długo zanim sędzia przerwał jego katorgę. Nie był to jednak koniec jego cierpień, bo gdy tylko "pasiasty gość" odsunął się na dostateczną odległość ponownie przywitałem głowę, a dokładniej podbródek Benjamin'a potężnym Swiss Uppercut'em.

Cios był na tyle silny, że przeciwnik dosłownie usiadł na dupę. Oczywiście nie spodobało się to wszystkim pieprzonym "HAMERYKANOM" zgromadzonym na arenie. Oni byli jednak nie istotni, gdyż mimo tych wszystkich buczeń wiedziałem, że mam teraz przeciwnika na widelcu. Podniosłem go zatem za włosy i z pełnym impetem wysłałem go do przeciwległego narożnika Irish Whip'em, tak by odbił się od niego brzuchem. Kiedy tylko zbliżył się do środka ringu, podchwyciłem go w pasie i sprowadziłem do parteru po potężnym Belly to Back Suplex'ie

ERA CESARO NADCHODZI!


// 350 wg http://ile.liter.pl/slow.html //

Dwa bardzo dobre posty.. Miałem spory dylemat nad wybraniem tego lepszego ... Jednak bardziej przemawia do mnie KŁ Antonia.. Pac pada po Belly To Back Suplexie, lecz szybko podnosi się na nogi. Co dalej ?; ]

Powolnie budowana przewaga to najważniejszy element każdego pojedynku. Dzisiejsze starcie nie mogło dużo różnić się od innych. Musiałem więc odseparować przeciwnika ode mnie i po raz kolejny posłać go na matę, z możliwie jak najmocniejszym bólem fizycznym. Widząc podnoszącego się PAC'a musiałem wykombinować kolejny ruch po chwili pomyślunku zdecydowałem się odbić od najbliżej usytuowanych lin i zdobyć dzięki nim odpowiedni impet do wykonania Mid section Knee Strike'u , który zgiął mego przeciwnika w pół. Natychmiastowo podszedłem do mojego przeciwnika z chęcią wykonania na nim Suplex'u, niestety Benjamin zdołał skontrować tą akcję, odpychając mnie do tyłu, by za moment dołożyć zaskakująco szybki Dropsault skierowany na moją klatkę piersiową. Nie lada zaskoczeniem była dla mnie ta akcja, ponieważ od początku skazałem mojego dawnego "kolegę" TFU! na porażkę. Na szczęście dziś nie musiałem mieć już z nim nic wspólnego, gdyż nikt nie był już tutaj od nikogo zależny - każda z osób żyła na własny rachunek. Kolejne zaskoczenie miało jednak dopiero teraz nastąpić, bo zaraz po podniesieniu się na nogi, zostałem zaskoczony Running Headscissors ,które po raz drugi sprowadziły mnie na ziemię. Nie mogłem jednak dać się tak osłabiać jakiemuś lamusowi. Musiałem wymyślić coś co zatrzyma jego momentum. Tak to będzie świetny pomysł. Kiedy rywal szykował się do wykonania mu Sunset Flip Powerbomb'u ja w swobodny sposób dałem się przerolować w taki sposób aby ta akcja nie wyrządziła mi żadnej szkody. Zamiast tego, wykonałem jeszcze dodatkowy przewrót w tył i z pełnym impetem wyskoczyłem do góry aby zmiażdżyć żebra Brytyjczyka potężnym Double Foot Stomp'em.

Nie był to jednak koniec moich popisów i szybko poniosłem swego dzisiejszego rywala do góry by na koniec wykonać to co zamierzałem już na początku tej batalii - Snap Suplex

dla PAC'a a ja mam to czego chciałem - DOMINACJĘ 

// Z góry przepraszam za jakość posta - wczorajsza noc była długa...

Wielka szkoda Benjamin, że zostałeś rzucony na pożarcie największej rybie dzisiejszych czasów. Nikt bowiem nie jest w stanie przeciwstawić - zwłaszcza jakiś Brytol uważający się za wielkiego "amerykanina". Spokojnie podszedłem do niego po raz kolejny próbując podnieść do góry bez większego wkładu energii. Niestety zostałem zaskoczony w nagły sposób błyskawicznym Enzugiri. PAC nie przestał mnie zaskakiwać. Ostatnio musiał nauczyć się czegoś więcej niżeli pamiętam z czasów "młodości". Ledwo podnosząc się do góry po raz kolejny nadziałem się na jego paskudną nogę, atakując mnie wysokim, ale i precyzyjnym Heel Kick'em. Musiałem coś zrobić, bo ta sytuacja nie robiła się zbyt ciekawa. Spodziewałem się teraz, że pan "ptaszek" będzie próbował jakiegoś chwytu wysokiego ryzyka. Tak jak się spodziewałem wskoczył na drugą linę i próbował zaskoczyć mnie Middle Rope Phoenix Splash'em. Na szczęście udało mi się w odpowiedni sposób odsunąć się na bok by klatka piersiowa Benjamina poczuła ring. Teraz w szybki sposób pochwyciłem za nogi Brytyjczyka i przesunąłem go na środek ringu, biorąc go na wycieczkę w bardzo przyjemnym Single Leg Giant Swing'u.

W końcu po 10 obrotach wypuściłem biedaka z "uścisku" pozostawiając go dalej na środku ringu. Prowadzić to mogło tylko do jednego, gdyż zakładam teraz na jego biedną zbolałą od kręcenia prawą nogę Single-leg Boston Crab

Cóż, nieciekawie wygląda moja sytuacja. Ale myślę, że mam rozwiązanie na tą cholerną dźwignię. Gdy Cesaro trzyma mi jedną nogę, tą drugą mocno podkurczam do siebie. Gdy juz to zrobiłem, kopię mocno Antonio w najbliższą nogę, przez co ten traci równowagę i upada, puszczając mnie.

Wow. Sprytna akcja Benjamin. Wiedziałem, że na coś Cię stać. Na szczęście nie zamierzam dłużej rozpamiętywać tego to stało się przed momentem, bo już musiałem startować z kolejnymi akcjami w tym pojedynku. PAC również starał się podnieść i ruszyć na mnie z błyskawicznym atakiem. Chwila ta zdawała się trwać w nieskończoność, ponieważ obaj spotkaliśmy się swoimi gniewnymi spojrzeniami. Pieprzone Slow-mo, które wytworzyło się w mojej głowie irytowało mnie z sekundy na sekundę coraz mocniej. Szybka akcja zdawała się strasznie opóźniać i niestety spodziewałem się pełnej eskalacji już za niedługą chwilę. Moja szansa na panowanie musiała nastąpić już teraz kiedy to dokładnie w tym samym momencie ruszyliśmy na siebie wywołując niesamowitą reakcję już mocno podgrzanej publiki. Zbliżało się starcie tytanów - dwóch artystów swojego fachu, którzy mieli się rzucić na siebie jak dwa wilki walczące o dominacje nad swoim stadem. Kto z nas zdobędzie tą fizyczną jak i mentalną przewagę nad swoim rywalem? Nie, nie i jeszcze raz nie - koniec tego sentymentalnego pieprzenia! Musiałem zniszczyć tego Brytola dla przykładu by wszyscy inni obawiali się mnie. A sytuację z PAC'em rozwiązałem w najprostszy możliwy sposób - wykonałem na nim bolesny Shoulder Block. Gnij pod moimi stopami BEN!